1-تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگیهای آن جناب
۲- رعایت ادب نسبت به یاد او
۳- محبت خاص نسبت به آن حضرت
۴- محبوب نمودن او در میان مردم
۵- انتظار فرج و ظهور آن حضرت
۶- اظهار اشتیاق به دیدار آن حضرت
۷- ذکر مناقب و فضایل آن حضرت
۸- اندوهگین بودن مومن از فراق آن حضرت
۹- حضور در مجالس فضایل و مناقب آن حضرت
۱۰- تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضایل آن حضرت
۱۱و۱۲- سرودن و خواندن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت
۱۳- قیام،هنگام یاد شدن نام یا القاب آن حضرت
۱۴و۱۵و۱۶- گریستن و گریاندن وخود را به گریه کنندگان شبیه نمودن بر فراق آن حضرت
۱۷- درخواست معرفت امام عصر از خداوند
۱۸- تداوم درخواست معرفت آن حضرت
۱۹- مداوت به خواندن دعای غریق
۲۰- دعا در زمان غیبت آن حضرت
۲۱- شناختن علامتهای ظهور آن حضرت
۲۲- تسلیم بودن و عجله نکردن
۲۳- صدقه دادن به قصه سلامتی آن حضرت
۲۴- صدقه دادن به نیابت آن حضرت
۲۵و۲۶- حج رفتن به نیابت از آن حضرت و فرستادن نایب از طرف آن جناب
۲۷و۲۸- طواف بیت الحرام به نیابت از امام و نایب ساختن دیگری تا از طرف ایشان طواف نماید
۲۹- زیارت مشاهد رسول خدا و ائمه به نیابت از مولایمان
۳۰- استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت
۳۱- سعی در خدمت کردن به آن حضرت
۳۲- اهتمام ورزیدن به یاری آن جناب
۳۳- تصمیم قلبی بر یاری کردن آن جناب در زمان حضرت و ظهور او
۳۴- تجدید بیعت با آن حضرت بعد از فرائض همه روزه و هر جمعه
۳۵- صله آن حضرت به وسیله مال
۳۶- صله شیعیان و دوستان صالح امام به وسیله مال
۳۷- خوشحال کردن مومنین
۳۸- خیرخواهی برای آن حضرت
۳۹- زیارت کردن آن حضرت
۴۰- دیدار مومنین صالح و سلام کردن بر آنان
۴۱- درود فرستادن بر آن حضرت
۴۲- هدیه کردن ثواب نماز به آن جناب
۴۳- هدیه نماز مخصوص
۴۴- نماز هدیه به آن حضرت به گونه مخصوص و در وقت معین
۴۵- اهدا قرائت قرآن به آن حضرت
۴۶- توسل و طلب شفاعت نزد خداوند به وسیله آن حضرت
۴۷- دادخواهی و توجه نمودن و عرض حاجت بر آن حضرت
۴۸- دعوت کردن مردم به آن حضرت
۴۹-رعایت حقوق آن حضرت و مواظبت بر ادای آنها ورعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار
۵۰- خشوع دل هنگام یاد آن حضرت
۵۱- عالم باید علمش را آشکار سازد
۵۲-تقیه کردن از اشرار و مخفی داشتن راز از اغیار
۵۳- صبر کردن بر اذیت و تکذیب و سایر محنتها
۵۴- درخواست صبر از خدای تعالی
۵۵- سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت حضرت قائم
۵۶- پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت در آنها مورد تمسخر باشد
۵۷- تظاهر با ستمگران و اهل باطل
۵۸- ناشناس ماندن و پرهیز از شهرت یافتن
۵۹- تهذیب نفس
۶۰- اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت
۶۱- موفق شدن بر توبه واقعی و بازگرداندن حقوق به صاحبان آنها
۶۲و۶۳- پیوسته به یاد آن حضرت بودن و به آدابش عمل کردن
۶۴- دعا به درگاه الهی برای جلوگیری از نسیان یاد آن حضرت
۶۵- اینکه بدنت نسبت به آن جناب خاشع باشد
۶۶- مقدم داشتن خواسته آن حضرت برخواسته خود
۶۷- احترام کردن نزدیکان و منسوبین به آن حضرت
۶۸- بزرگداشت اماکنی که به قدوم آن حضرت زینت یافته اند
۶۹و۷۰- وقت ظهور را تعیین نکردن وتکذیب وقتگذاران
۷۱- تکذیب مدعیان نیابت خاصه از آن حضرت در زمان غیبت کبری
۷۲- درخواست دیدار آن حضرت با عافیت و ایمان
۷۳- اقتدا و تاسی جستن به اخلاق و اعمال آن حضرت
۷۴- حفظ زبان از غیر یاد خداوند ومانند آن
۷۵- نماز آن حضرت
۷۶- گریستن در مصیبت مولایمان حضرت امام حسین(ع)
۷۷- زیارت قبر مولایمان امام حسین(ع)
۷۸- بسیار لعنت کردن بر بنی امیه در آشکار و پنهان
۷۹- اهتمام در ادای حقوق برادران دینی
۸۰- مهیا کردن سلاح و اسب در انتظار ظهور آن جناب
📚 منبع:
کتاب مکیال المکارم جلد دوم نوشته آیت الله سید محمد تقی موسوی اصفهانی (ره)
نظرات (۰)